ทักทาย
...ยินดีต้อนรับเพื่อนๆทุกคนคะ...
**สวัสดีค่ะท่านผู้ชมที่มีโอกาสแวะเวียนมาเยี่ยมชมเว็บบล็อกนี้ ดิฉันได้ทำบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อ
เป็นประโยชน์ให้แก่เพื่อนๆได้เป็นอย่างดี ถ้าเนื้อหาในบางส่วนของฉันไม่ดีนักก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ด้วยนะคะ เนื่องจากฉันเพิ่งจะหัดแต่งบล็อกเป็นครั้งแรก ในวันที่ฉันทำบล็อกนี้ฉันคิดว่าผลงานจะ
ออกมาดีหรือเปล่าแต่ยังงัยฉันก็ทำเต็มที่แล้ว ก็ขอให้เพื่อนๆเพลิดเพลินกับการดูบล็อกของฉัน
คะคนไหนที่เข้ามาดูบ่อยๆขอให้สวยๆหล่อๆทุกคนนะคะ**
**สวัสดีค่ะท่านผู้ชมที่มีโอกาสแวะเวียนมาเยี่ยมชมเว็บบล็อกนี้ ดิฉันได้ทำบล็อกนี้ขึ้นมาเพื่อ
เป็นประโยชน์ให้แก่เพื่อนๆได้เป็นอย่างดี ถ้าเนื้อหาในบางส่วนของฉันไม่ดีนักก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้
ด้วยนะคะ เนื่องจากฉันเพิ่งจะหัดแต่งบล็อกเป็นครั้งแรก ในวันที่ฉันทำบล็อกนี้ฉันคิดว่าผลงานจะ
ออกมาดีหรือเปล่าแต่ยังงัยฉันก็ทำเต็มที่แล้ว ก็ขอให้เพื่อนๆเพลิดเพลินกับการดูบล็อกของฉัน
คะคนไหนที่เข้ามาดูบ่อยๆขอให้สวยๆหล่อๆทุกคนนะคะ**
เพื่อน..คือ กันเเละกัน..
กลอน..เพื่อน..
มันมีเหตุผลหลายอย่าง ที่เราจำเป็นต้องหักห้ามใจไม่ให้รักใครสักคน
เหตุผลของคนเราย่อมไม่เหมือนกัน
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะรู้ตัวว่ามันคงเป็นไปไม่ได้
บางคนอาจต้องห้ามใจ เพราะกลัวใจตัวเองจะถลำลึกและเจ็บปวดมากไปกว่านี้
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะมีคนที่รักคนที่เรารักมาก่อน
และคนคนนั้นก็คือคนที่เรารู้จักและเราก็ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของคนคนนั้น
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะเขาอาจไม่ได้คิดและรู้สึกเหมือนกับเรา
ทุกข์ทรมานแค่ไหนที่เรารักเขา แต่ต้องพยายามฝืนใจถอยห่างออกมา
เราต้องเงียบ ต้องเฉยชา ต้องเลี่ยง ต้องหลบหน้า ต้องทำหน้าตาบึ้งตึงใส่
เพื่อจะย้ำเตือนให้ตัวเองไม่ต้องรู้สึกอะไรใดๆ
กับเขามันเจ็บแทบบ้าที่ต้องทำร้ายตัวเองด้วยวิธีการนี้ แม้จะดูเป็นวิธีการโง่ๆ
แต่หากจำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องตัวเอง เพื่อไม่ให้ใจของตัวเองต้องบาดเจ็บ
ความหวัง เป็นเหมือนกำลังใจแต่มันก็จะไม่สมหวังเช่นกัน
ถ้ามัวแต่หวังอยู่อย่างนั้นแต่ก็ใช่ว่า เมื่อก้าวเดินตามฝัน
หรือทำตามความหวังแล้วมันจะสำเร็จตามที่ใจต้องการเสมอไป
สำหรับบางอย่าง มันก็ต้องเผื่อใจไว้บ้างมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น
มันอาจจะไม่เป็นอย่างนี้อย่างที่เราต้องการให้มันเป็น
เหตุผลของคนเราย่อมไม่เหมือนกัน
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะรู้ตัวว่ามันคงเป็นไปไม่ได้
บางคนอาจต้องห้ามใจ เพราะกลัวใจตัวเองจะถลำลึกและเจ็บปวดมากไปกว่านี้
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะมีคนที่รักคนที่เรารักมาก่อน
และคนคนนั้นก็คือคนที่เรารู้จักและเราก็ไม่อยากทำร้ายความรู้สึกของคนคนนั้น
บางคนอาจต้องห้ามใจเพราะเขาอาจไม่ได้คิดและรู้สึกเหมือนกับเรา
ทุกข์ทรมานแค่ไหนที่เรารักเขา แต่ต้องพยายามฝืนใจถอยห่างออกมา
เราต้องเงียบ ต้องเฉยชา ต้องเลี่ยง ต้องหลบหน้า ต้องทำหน้าตาบึ้งตึงใส่
เพื่อจะย้ำเตือนให้ตัวเองไม่ต้องรู้สึกอะไรใดๆ
กับเขามันเจ็บแทบบ้าที่ต้องทำร้ายตัวเองด้วยวิธีการนี้ แม้จะดูเป็นวิธีการโง่ๆ
แต่หากจำเป็นต้องทำเพื่อปกป้องตัวเอง เพื่อไม่ให้ใจของตัวเองต้องบาดเจ็บ
ความหวัง เป็นเหมือนกำลังใจแต่มันก็จะไม่สมหวังเช่นกัน
ถ้ามัวแต่หวังอยู่อย่างนั้นแต่ก็ใช่ว่า เมื่อก้าวเดินตามฝัน
หรือทำตามความหวังแล้วมันจะสำเร็จตามที่ใจต้องการเสมอไป
สำหรับบางอย่าง มันก็ต้องเผื่อใจไว้บ้างมันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น
มันอาจจะไม่เป็นอย่างนี้อย่างที่เราต้องการให้มันเป็น
